سن
سابقه خدمت در ادارات مطروحه
مدرک و رشته تحصیلی
میزان تقریبی حقوق و مزایا ( با احتساب اضافه کار و ماموریت )
بومی شهرستان محل خدمت
ب ) پرسشنامه ویژه بهره برداران ساختمانی :
این پرسشنامه تفصیلی از ۴ سوال زمینه ای به شرح ذیل تدوین شده است که شامل :
جنسیت
سن
سابقه فعالیت در امر ساخت و ساز
میزان تحصیلات
۴-۳- تعداد نمونه ها و نحوه نمونه گیری :
نمونه گیری فرایند انتخاب کردن تعداد کافی از میان اعضای جامعه آماری است ، بطوری که با مطالعه گروه نمونه و فهمیدن خصوصیات یا ویژگیهای آزمودنی های گروه نمونه قادر خواهیم بود این خصوصیات یا ویژگیها را به اعضای جامعه آماری تعمیم دهیم به عبارت دیگر آماره های گروه نمونه به عنوان برآوردهایی از پارامترهای جامعه آماری به کار گرفته می شود.
در نتیجه برای هر مشخصه ای از جامعه که مورد توجه است ، سرشماری یا شمارش کامل تمام اعضای جامعه ، می تواند بطور مناسبی تمام اطلاعات مورد علاقه را تهیه کند معهذا وجود محدودیتها ، اغلب از چنین ارزیابی جامعی جلوگیری می کنند.
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
ملاحظات مربوط به هزینه ، نبودن افراد کار آزموده ، به روز بودن ، درستی ، زمان نیز در بعضی مواقع نیاز به وسائل خیلی تخصصی ، حجم بررسی پیشنهادی را به شدت محدود می کند. به این دلایل و بخصوص وقتی اطلاعات نسبتا دقیق باید به سرعت تهیه شوند عاقلانه تر است که از سرشماری صرفنظر کنیم وبه بررسی یک نمونه «نماینده» از جامعه مورد سوال بپردازیم. ( ابن شهر آشوب ، مرتضی و همکاران ، جلد دوم ، ۱۳۶۹ ، ص ۶۳۳ ) و ( آذر ، عادل و همکاران ، جلد دوم ، ۱۳۷۷ ، ص ۲ ) و سپس از طریق تکنیکهای آماری نتایج حاصل به کل جامعه تعمیم داده می شود.
نمونه گیری انواع مختلفی دارد در این تحقیق برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شده است. این طرح نمونه برداری که بیشترین کارآیی را دارد در مواقعی که اطلاعات مختلف درباره طبقه های متفاوت جامعه آماری که پارامتر های مختلف دارند ، لازم باشد انتخاب خوبی است (صائبی ، محمد و همکاران ، ۱۳۸۰ ، ص ۳۱۵) و ( ساروخانی ، باقر ، جلد اول ، ۱۳۷۷ ، ص ۱۶۵)
لذا ابتدا حجم نمونه از طریق فرمول کوکران برآورده شده (۲۶۶ نمونه) و سپس فهرستی از اسامی اعضاء جامعه مورد بررسی تهیه و از میان آنها ، به طور تصادفی ، اعضای نمونه انتخاب شدند.(رفیع پور ،۱۳۶۷،ص ۳۸۳ ).
لازم به ذکر است که از آنجائیکه احتمال می رفت که پرسشنامه های ارسالی به دلایلی ناقص تکمیل شده و در نتیجه ناچار شویم که آنها را حذف کنیم در جهت افزایش میزان دقت و اطمینان ، حجم نمونه ها با مشخص کردن یک درجۀ دقت مطلوب با توصیه استاد محترم راهنما به ۲۹۳ نمونه افزایش و برآورد گردید.
۴-۴- روش تجزیه و تحلیل داده ها :
از آنجائیکه نوع روش تحقیق توصیفی – استنباطی می باشد پس از توصیف مشاهدات و بررسی فراوانی مشاهدات ، استفاده از فنون آماری مناسب برای بررسی صحت و سقم فرضیه ها امری اجتناب ناپذیر می باشد. برای این کار از آزمون فرض آماری استفاده می شود. هدف آزمون فرض آماری تعیین این موضوع است که با توجه به اطلاعات بدست آمده از داده های نمونه حدسی که درباره خصوصیتی از جامعه می زنیم بطور قوی تایید یا رد می گردد.
در واقع هر حکمی درباره جامعه را یک فرض آماری می نامند که قابل قبول بودن آن باید بر مبنای اطلاعات حاصل از نمونه گیری از جامعه بررسی شود. چون ادعا ممکن است صحیح یا غلط باشد بنابراین دو فرض مکمل وجود دارد. فرض HO (ادعا غلط است ) و فرض H1 (ادعا صحیح است) و با استنباط از اطلاعات موجود یکی از این دو فرض انتخاب می شود.
۴-۵-مراحل انجام یک آزمون فرض آماری
تعریف فرضیه های آماری (HO وH1) : تعریف HO و H1 باید به گونه ای باشد که بیانگر ادعا و نقیض ادعا باشد و به صورت پارمترهای آماری مناسب بیان گردد. فرضیه آزمون را در آزمون فرض آماری فرضیه HO می نامند.
تعیین نوع آماره آزمون : توزیع نمونه گیری به شرایط تخمین پارامتر مورد ادعا بستگی دارد. بسته به اینکه فرضیه پژوهشی چه نوع پارامتری را بیان کند توزیع نمونه گیری آماره و آماره آزمون تغییر خواهد کرد.
تعیین سطح زیر منحنی HO و H1 : سطح زیر منحنی HO و H1 به توزیع نمونه گیری و مقدارα بستگی دارد. یک دنباله و یا دو دنباله بودن آزمون نیز بر سطح زیر منحنی فرضیه های آماری تاثیر مستقیم دارد.
تصمیم گیری : در این مرحله مقدار آماره آزمون محاسبه شده در مرحله دوم با مقدار بحرانی در مرحله سوم مقایسه شده چنانچه آماره آزمون در ناحیه پذیرش HO قرار گیرد فرض صفر رد نمی شود و در غیر این صورت فرض HO رد شده و H1 در سطح خطای α درصد پذیرفته می شود.
در این تحقیق ابتدا از آمار توصیفی شامل فراوانی مشاهدات ، محاسبه میانگین و پارامترهای مرکزی استفاده شده و سپس با بهره گرفتن از آماره های مختلف استنباط درباره پارامترهای جامعه انجام می پذیرد.
از جمله آزمونهای مورد استفاده ، آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن بین متغیرهای مختلف می باشد که بر اساس آن با توجه به خطای مورد نظر معنی داری همبستگی بین متغیرها به آماری مورد بررسی قرار می گیرد. از این آزمون برای محاسبه همبستگی بین متغیرهای رتبه ای استفاده می گردد.
همچنین برای محاسبه همبستگی بین متغیرهای کمی از ضریب همبستگی پیرسن استفاده شده و با بهره گرفتن از آزمون همبستگی در سطح خطای α درصد ارتباط بین متغیرها قویاً تایید یا رد می گردد.
مقدار ضریب همبستگی میزان ارتباط و شدت میان دو متغیر و رفتار بین آن دو را به لحاظ هم جهت یا غیر هم جهت بودن نشان میدهد :
برای مقایسه میانگین رتبه بین شاخص بهینه و شاخص وضع موجود نیز از آماره ویلکاکسون که یکی از روش های ناپارامتری است استفاده گردیده است :
همچنین به منظور مقایسه بین میانگین نمونه ها از آزمون t استفاده شده که مقادیر آماره آزمون با در نظر گرفتن دو فرض برابری واریانس دو جامعه و نابرابری آن محاسبه گردیده است. در صورت پذیرش برابری واریانس دو جامعه با بهره گرفتن از آزمون Leven اختلاف بین میانگیهای دو جامعه مورد بررسی قرار گرفته است.
۴-۶- جامعه آماری
جامعه آماری این تحقیق کارکنان مراکز مهم تصمیم گیری در سطح شهرستان شاهرود می باشند که سازمان های دخیل به شرح زیر می باشد(اداره راه و شهرسازی، فرمانداری ویژه، سازمان نوسازی مسکن شهری، شهرداری، سازمان دهیاری ها و شهرداریها، سازمان آب و فاضلاب شهری، اداره گاز رسانی، ادره برق، اداره ارتباطات سیار و….
۴-۷-اهمیت مطالعات ژئومورفیک
عوامل ژئومورفیک در طراحی نظام فضایی ، مکانیابی و شکل گیری شهرها موثر بوده است و این مهم اهمیت مطالعات ژئومورفولوژی را در برنامه ریزی شهری و عمران شهری بیش از گذشته نمایان می سازد.چرا که زمین های وسیع و گسترده ای که ترکیب شهر را نشان می دهد خود تابع توپوگرافی و عوامل باز دارنده طبیعی است که به خودی خود نقش واحدهای ژئومورفیک را در طراحی شهری بارزتر کرده است و لذا برای این مهم به مطالعه واحدهای ناهمواری ها و انواع شهرها پرداخته شده است که بیانگر نقش عوامل ژئومورفولوژیک در سطوح برنامه ریزی شهری است که هم در نظام فضایی و توزیع مکانی کاربری ها در داخل شهر می تواند موثر باشد و هم در ریخت شهر اثر گذار است. پس یکی از اساسی ترین مطالعات پایه در آمایش شهرها شناسایی عوامل ژئومورفولوژیک و مطالعات آنهاست. در واقع ویژگی های ژئومورفیک و توپوگرافیک یک مکان جغرافیایی نه تنها در پراکندگی ویا تجمع فعالیتهای انسانی موثر است ، بلکه در نهایت یکی از عوامل موثر در شکل و سیمای فیزیکی ساختهای فضایی نیز بشمار می آید. بعلاوه برنامه ریزی های زیر بنایی شهر به دور از تاثیرات شرایط توپوگرافی نبوده و نیست ، زیرا توپوگرافی محل و جهت گیری ناهمواری ها در مسائلی نظیر ساخت و ساز شهری و یا ارگانیسم جابجایی جمعیت و غیره نقش انکار ناپذیری دارد.(رجایی،۱۳۷،۱۳۷۳)
۴-۸- واحدهای ناهمواری و انواع شهرها
استقرار و پیدایش یک شهر بیش از هر چیز تابع شرایط محیطی و موقعیت جغرافیایی است. می دانیم که موقعیت جغرافیایی علاوه بر موقع ریاضی، موقع طبیعی ( وجود یک سلسله پدیده طبیعی ) راهم در بر می گیرد. عوارض و پدیده های طبیعی در مکان یابی، پراکندگی، حوزه نفوذ، توسعه فیزیکی، مورفولوژی شهر و امثال آن اثر قاطعی دارند. بدین معنی که گاه بعنوان یک عامل مثبت و زمانی بصورت یک عامل منفی و بازدارنده عمل می کنند. عمده ترین عناصر موقع طبیعی عبارتند از : فلاتها،کوهها، تپه ها ، چاله ها و دره ها، دشتهای مسطح ( پدیپلین ها )، دشتهای پایکوهی، جلگه ها و سواحل،ارتفاع و شیب زمین ، رودخانه ها و مسیل ها، مخروط افکنه ها،ماسه زار ها، پلایا و کویر،باتلاق، مرداب، تالاب ، نیزارو‌جنگل ، دریاچه، دریا و امثال آن . تقریبا اکثر عوارض و پدیده های فوق الذکر به عنوان واحدهای اصلی ژئومورفیک و عناصر توپوگرافیک تشکل دهنده ناهمواری های زمین به شمار می آیند. این اشکال و ویژگی های توپوگرافیک انها قبل از هر چیز بر مکان یابی و پیدایش شهر اثر می گذارند و در واقع مقر یا نشستگاه شهر مکانی است که به مقتضای توپوگرافی محل به اشغال انسانها در آمده اند و نطفه شهر همانجا تکوین یافته، ریشه دوانده و بالاخره توسعه یافته است. بنابراین در رابطه با واحدهای اصلی ناهمواری ها و نقش انها در پیدایش و تکوین شهرها می توان انواع شهرها را از هم تفکیک نمود.(زمردیان،۴۵،۱۳۸۳)
۴-۹- شهرهای کوهستانی
بطور کلی تیپولوژی شهرهای کوهستانی بصورت متمرکز و لیکن باز می باشد. بدین معنی که شهرهای مذکور به دلیل محدودیت فضا و زمین به صورت فشرده و متمرکز در مکانی معین شکل گرفته اندو نسبت به شهر های مناطق پست نیز غالبا فاقد برج و بارو یا حصار هستند، به این ترتیب به صورت باز و دارای ویژگی خود حفاظی می باشند. علت این امر کوهستانی بودن محیط و مشکلات دسترسی به این مناق است. شهرها در این مناطق توسعه چندانی نیافته اند و تعداد انها محدود و اندک است. در سکونتگاه های شهری مناطق کوهستانی مورفولوژی ( ساخت و بافت ) شهر به دلیل محدودیت فضا و زمین، بصورت نامنظم، بی قواره، متمرکز و با بافتی متراکم در مکان معین خود نمایی می کند. در این مناطق ساخت شهر فاقد شکل هندسی خاص و منظم بوده و گاه حتی بصورت هسته های پراکنده خود نمایی می کند بخصوص زمانی که محدودیت فضایی بسیار زیاد است. بهترین نمونه این حالت می توان در شهر های مسجد سلیمان، میگون و فشم ( دره جاجرود) مشاهده کرد.رشد و توسعه عمودی شهر نیز ( به دلیل ناپایداری دامنه ها ویا عدم امکان ایجاد فونداسیون های عمیق برای احداث ساختمان های مرتفع ) معمولا بسیار ناچیز و اندک است. در رابطه با آمایش مناطق کوهستانی و شهرهای مستقر در این نواحی باید اذعان نمود که تا این اواخر سرزمینهای مرتفع در مباحث مربوط به برنامه ریزی ها، سیاست گذاری ها و طراحی ها از نظر دور مانده اندو صرفا فعالیتهای خصوصی و فردی در چنین سطوحی متمرکز بوده است. این مناطق اساسا بعنوان نواحی نسبتا نا مرغوب ارزیابی شده اند و اجرای برخی از طرحها و پروژه ها نظیر جنگل کاری نیز مربوط به توسعه بوده است.(هدائی،۱۳۷۵،ص۸۹) بنابراین ملاحظه می گرددکه آمایش این مناطق اصولا فاقد برنامه ربزی و فقط در برخی نواحی تا حد بسیار زیادی تحت تاثیر «نیروهای بازار آزاد» بوده است . یک چنین بهره برداری های آزاد و خصوصی عمدتا شامل فعالیتهای کشاورزی محدود، جنگل کاری تجاری، بهره برداری پراکنده از معادن و امثال آن می شود.سه نوع استفاده رایج ومعمولی از سرزمینهای مرتفع عبارتند از
۱- استقرا ر شهر یا شهرکهای توریستی، تفرجگاهی، ورزشی، درمانی و استراحتگاهی. امروزه شهرهای کوهستانی مجاور شهرهای بزرگ، با برخورداری از عامل ارتفاع، توپوگرافی خاص و اب و هوای سالم می توانند نقش ییلاقی، فراغتی و تفریحی مهمی بر عهده بگیرند. فعالیتهای توریستی این گونه شهرها میتوانند در برنامه های کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت تنظیم گردند.یکی دیگر از رایج ترین و در عین حال کارامدترین نقش ها در شهرهای کوهستانی بهره گیری از توان معدنی و کان سار های انهاست. ۲- اجرای طرحهای مربوط به جنگل کاری و جنگل داری، ایجاد و یا تثبیت جنگل های بومی و یا غیره و همچنین احیای جنگل ها از جمله اقدامات مهم و لازم برای مناطق کوهستانی است. با اجرای چنین پروژه هایی اصلاح خاک، کنترل رواناب و سیلاب ( آبخیزداری ) و بطور کلی حفظ و تعادل محیط زیست، بالاخص برای شهرهای کوهستانی امکان پذیر است.
۳- اجرای طرحها و پروژه های مربوط به استفاده منابع آب، توسعه منابع اب کوهستانی بعلت فراوانی و کیفیت نسبتا خوب می تواند مورد استفاده هم شهروندان شهرهای کوهستانی و هم ساکنین مناطق پست قرار گیرد. بطور مثال می توان احداث سدهای مخزنی، تنظیمی و انحرافی را از پروژه های عمده توسعه منابع آب در این مناطق به شمار می رود(آذرینوند،۱۳۶۹،ص۳۹)
۴-۱۰- شهرهای پایکوهی
مناطق پایکوهی شامل زمینهایی می شوند که نسبت به توده های کوهستانی مجاور ارتفاع کمتری دارند و با یک شیب نسبتا ملایم از کوهها فاصله می گیرند. کنیک، مخروطافکنه، باهادا و گلاسی ( دشت سر ) از عمده ترین عناصر ژئومورفیک پایکوهها هستند. این دسته از ناهمواری های سطح زمین در اکثر کشورها و بالاخص در ایران نقاط جاذب برای استقرار سکونتگاه های شهری بشمار می ایند. شهرهای مستقر در دشتهای پایکوهی از نظر زمین و فضا مشکلات کمتری نسبت به شهرهای کوهستانی دارند. گسترش و توسعه فیزیکی این نوع سکونتگاه ها معمولا از یک سمت با مانع هایی برخورد می کند. در قسمت بالا دست دشتهای پایکوهی، وجود کوه، شیب زیاد، تخته سنگها، و قلوه سنگها و بطور کلی واریزه ها و رسوبات دانه درشت از موانع و تنگناهای عمده توسعه فضایی به شمار می ایند. از این رو در این بخشها شهر به کندی گسترش می یابد. اما در عوض از سه سو و بالاخص به سمت دشت تقریبا مانعی بر وسعت یافتن شهر وجود ندارد. وجود ارتفاع و شیب نسبتا مناسب، حضور آبرفتهای نسبتا حاصلخیز و غنب از اب، سهولت دسترسی و ارتباطی ( فقدان موانع طبیعی )، شرایط نسبتا مطلوبی را بای آمایش سرزمین این نواحی فراهم آورده است. اما بهنگام برنامه ریزی و طراحی شهری در این مناطق باید مشکلات و تنگناهای ژئومورفولوژیک ان را هم دقیقا مورد توجه قرار دهیم از جمله : نخست آنکه چون اکثر سکونتگاه های پایکوهی برروی سطوح آبرفتی نسبتا شیب دار نظیر مخروط افکنه ها قرار دارند لذا ساخت و ساز در انها تا اندازه ای مشکل است. دخالت نیرو های درونی و تکتونیکی مثل زلزله ناپایداری این سرزمینها را تشکیل می نماید و با علم بر اینکه معمولا در حد فاصل کوهها و دشتها ( یعنی مناطق پایکوهی ) گسل های ماکر و سراسری و گاها فعال وجود دارند لذا آسیب پذیری شهر های پایکوهی در برابر زمین لرزه در حد قابل توجهی است. گسلهای درو نه ( در پایکوههای کوهسرخ کاشمر و ایران مرکزی )، نایبند ( در امتدادرشته کوه شتری در شرق طبس )، آبیک فیروزکوه ( در امتداد البرز) و امثال ان نمونه هایی از گسلهای سراسری پایکوهه هستند. دومین مسئله این نوع سکونتگاه های شهری این است که چون اکثر انها بر روی مخروط افکنه قرار گرفته اند، لذا آبهای فرو در راس مخروط ( اب بارندگی، پساب ها و فاضلابهای خانگی و صنعتی و غیره ) مجددا در قاعده و پایین دست مخروط بالا آمده و ظهور می کند. این مسئله نه تنها باعث ایجاد شرایطی نظیر آب گرفتگی، غرقاب شدگیری، نم کشیدگی و در نتیجه تخریب تدریجی بناهای پایین دست می شود بلکه آلودگی محیط زیست و بروز بیماری های ناشی از رطوبت زیاد را بای ساکنین آنها موجب می گردد. چنین شرایطی در حال حاضر در پایین دست مخروط افکنه تهران ( در واقع جنوب شهر) و مخروط افکنه شهر مشهد شاهدیم. معضل سوم آنکه مخروط افکنه ها چون در محل خروج رود از کوه تشکیل می گردند. لذا بهنگام افزایش دبی رود و طغیانی شدن ان در معرض سیلاب های خانمان برانداز قرار می گیرند(جعفری،۱۳۸۵،ص۸۷)
۴-۱۱- شهرهای جلگه و دشت
دشت های بزرگ مسطح،سطوح پست و هموار و کم شیبی هستند که به ویژه در مناطق معتدله و مرطوب،شرایط مساعدی را از نظر استقرار سکونتگاه ها،طرق ارتباطی و غیره فراهم می آورند.البته لازم به ذکر است که دشت های مناطق خشک و بیابانی(مانند اکثر دشت های ایران) به دلیل عدم مساعدت سایر عناصر جغرافیایی،شرایط چندان مطلوبی برای تشکیل کانون های شهری بدست نمی دهند.به همین علت در این نواحی حیات انسانی تنها در جلگه ها مقدور است.جلگه ها نیز تقریبا مشابه دشت ها هستند و در واقع عبارتند از دشت های هموار بین کوهستان و دریا که دارای شیب ملایم و کم،چهره ای یکنواخت وخصایص جغرافیایی هماهنگ هستند.بنا بر این دارای توپوگرافی ملایم،هموار و همگن بوده و معمولا دارای شرایط جغرافیایی(آب سطحی و زیرزمینی،خاک،پوشش گیاهی و غیره) خوب و مساعد هستند.به طور کلی در دشت ها و جلگه های وسیع و پهناور،تعداد و تراکم شهر ها قابل توجه است.توزیع فضایی این نوع سکونتگاه ها نسبت به مناطق کوهستانی منظم تر ولیکن نسبت به نوع پایکوهی از نظم کمتری برخوردار است.این شهرها به دلیل عدم محدودیت فضایی
