Universal Declaration of Human Rights , UN GA Res.217 A(III) on 10 Dec 1948 , art.2

International Covenant on Economic , Social and Cultural Rights (1966) art.2;Internalional Covenant on Civil and Political Rights (1966) art.2.

H . Victor conde, A Handbook of International Human Rights Terminology , Second Edition & 2002 , newyork ,P.16.

International Convention on the prevention and Punishment Of the crime of Apartheid, UN GA Res. No. 3068 on 30 NOV.1973.

United Nations Charter signed

Universal Declaration of Human Rights , UN GA Res.217 A(III) on 10 Dec 1948 , art.2

International Convention on the Elimination of all forms of Racial Discrimination , UN GA Res.2106 A (xx) on 21 Des.1965.

Non-Discrimination

Nihal Jayawickrama , the Judicial Application of Human Rights law National , Regional and International Jurisprudence , Cambridge University press , first published , 2002 ,PP.174_179.

ضمائم

میثاق بین‌المللی حذف تمام اشکال تبعیض نژادی

مصوبه ۲۱ دسامبر ۱۹۶۵ مجمع عمومی، شماره / a – ۲۱۰۶

قدرت اجرائی بنا بر ماده ۱۹، ۴ ژانویه ۱۹۶۹

‌دولت‌های‌ عضو این میثاق:

– با در نظر گرفتن منشور سازمان ملل مبنی بر شناسائی حیثیت ذاتی و حقوق برابر برای همه انسان‌ها، اعضاء دولت‌ها خود را متعهد می‌دانند که با پیوستن به سازمان ملل جهت دستیابی و تحقق بخشیدن به اهداف آن و احترام و رعایت حقوق بشر و آزادیهای اساسی در سطح جهان و برای همه انسان‌ها، بدون در نظر گرفتن نژاد، جنس، زبان و دین است، همکاری‌های لازم را بعمل آورند.

– با در نظر گرفتن منشور جهانی حقوق بشر مبنی بر اینکه تمام انسان‌ها آزاد آفریده شده‌اند و از نظر حیثیت و حقوق با هم برابر هستند و نیز همه حق برخورداری از تمام حقوق و آزادیهای مندرج در منشور را بدون در نظر گرفتن هر نوع امتیاز ویژه‌ای مثل نژاد، رنگ یا منشاء ملی دارند.

– با در نظر گرفتن اینکه همه انسان‌ها در مقابل قانون برابر هستند و حق دارند در مقابل هر نوع تبعیضی و تحریک تبعیض آمیزی به طور برابر از حمایت قانونی برخوردار گردند.

– با در نظر گرفتن اینکه سازمان ملل متحد، منشور اعطاء استقلال به سرزمین‌های مستعمره و ملل، ۱۴ دسامبر ۱۹۶۰ (مصوبه مجمع عمومی (XV)1514 را به طور جدی تصویب کرده‌است و در آن اعلام نموده که استعمار و تمام عوامل جدا سازی و تبعیض آمیز صرف نظر از چگونگی تشکیل و مکان آن، می‌باید بدون قید و شرط و بیدرنگ پایان پذیرد.

– با در نظر گرفتن منشور سازمان ملل متحد مبنی بر حذف فوری تمام اشکال تبعیض نژادی، ۲۰ نوامبر ۱۹۶۳ (مصوبه مجمع عمومی ۱۹۰۴(XVIII) در سراسر جهان و نیز ابراز ضرورت حفظ تفاهم و رعایت حیثیت فرد انسانی،

– با اعتقاد به اینکه نظریه برتری نژادی به طور علمی اشتباه است و آن چیزی جزء بی عدالتی اجتماعی نیست و اخلاقا خطرناک و قابل محکوم کردن می‌باشد، ‌بنابرین‏ چه در تئوری و چه در عمل هیچ توجیه برای تبعیض نژادی وجود نخواهد داشت.

– با تصدیق دوباره که تبعیض بین انسان‌ها، در زمینه نژاد، رنگ یا منشاء قومی مانع دوستی و روابط صلح آمیز میان ملتها می شود و آرامش و امنیت مردم را سلب می کند و باعث جلوگیری از همزیستی انسانهائی می‌شود که می‌خواهند در یک سرزمین در کنار یکدیگر زندگی کنند.

– با اعتقاد به اینکه وجود تبعیض نژادی در منافات با آمال جامعه بشری است.

– با اعلام خطر مبنی بر اعمال تبعیض نژادی در بعضی از مناطق جهان و نیز اعمال سیاست های برتری نژادی و تبعیض نژادی و جدا سازی و تفکیک نژادها از جانب بعضی دولت‌ها که موجب تنفر گردیده‌است.

– با تصمیم به اقدامات لازم جهت سرعت بخشیدن به حذف تبعیض نژادی در تمام اشکال آن و نیز اعلام مبارزه با نظریه نژادی و جلوگیری کردن از آن در جهت تحقق بخشیدن به تفاهم بین نژادها و ساختن یک جامعه بین‌المللی تهی از تمام اشکال تبعیض و جدا سازی نژادی،

– با یادآوری به میثاق رفع تبعیض در استخدام و تبعیض شغلی که در سال ۱۹۵۸ به وسیله سازمان بین‌المللی کار به تصویب رسیده و نیز یادآوری به میثاق رفع تبعیض در آموزش که به وسیله سازمان‌های آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۹۶۰ به تصویب رسیده‌است.

– با آرزو به اجرای اصولی که در منشور سازمان ملل متحد مبنی بر حذف تمام اشکال تبعیض نژادی بیان شده‌است و نیز حمایت از اقدامات عملی اخیر مبنی به پایان دادن به تبعیض نژادی، (‌دولت‌های‌ عضو این میثاق) مواد زیر را پذیرفته‌اند:

قسمت اول

ماده یکم

۱- در این میثاق واژه «تبعیض نژادی» به معنای هر گونه تبعیض، محرومیت، محدودیت و یا امتیازی بر مبنای نژاد، رنگ، اصل و ریشه ملی یا قومی که به منظور لغو کردن و یا آسیب رساندن به شناسائی و برخوداری و اجرای تساوی حقوق بشر و آزادیهای اساسی در زمینه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سایر زمینه‌های مربوط به زندگی عمومی طلقی می شود.

۲- تبعیض‌ها، محرومیتها و محدودیتهائی که به وسیله دولت عضو این میثاق ما بین شهروند و غیر شهروند (بیگانه) اعمال می شود، شامل(تعریف مذکور) نمی‌باشد.

۳- هیچ چیزی در این میثاق نباید به نحوی تفسیر گردد که مقررات قانونی ‌دولت‌های‌ عضو مبنی بر اعطای تابعیت، ملیت و حق شهروند به مفهوم تبعیض در مقابل ملیت خاصی باشد.

۴- ‌دولت‌های‌ عضو، اقداماتی ویژه و سریع را به منظور حفاظت از ‌گروه‌های نژادی، بومی و یا افراد خاصی که مستلزم ‌حفاظت‌های ضروری در جهت برخورداری مساوی از حقوق بشر و آزادیهای اساسی هستند، بعمل خواهند آورد. این اقدامات ویژه بمثابه تبعیض نژادی محسوب نمی‌شود زیرا پس از رسیدن ‌به این اهداف (برابری و رفع تبعیض نژادی) با همه به طور یکسان رفتار خواهد شد و حقوق ویژه‌ای برای ‌گروه‌های بومی یا نژادی افراد به وجود نخواهد آمد.

ماده دوم

۱- ‌دولت‌های‌ عضو تبعیض نژادی را محکوم می‌کنند و متعهد می‌شوند که با تمام وسایل و ابزارهای مناسب و بدون تأخیر، سیاست حذف تبعیض نژادی در تمام اشکال آن را اتخاذ نمایند و تفاهم را میان تمام نژادها تحقق بخشند. بدین منظور:

الف- هر دولت عضوی، متعهد می‌گردد که در هیچ قانون یا رویه عملی تبعیض نژادی علیه افراد، گروه ها یا نهادها شرکت نکند و مطمئن شود که تمام مراجع و مسئولین نهادهای عمومی، ملی (داخلی) و منطقه‌ای طبق این تعهدات عمل نمایند.

ب – هر دولت عضوی متعهد می‌شود که هیچگونه مسئولیتی به وسیله افراد یا سازمان‌ها در دفاع از تبعیض نژادی به عهده نگیرد.

ج – هر دولت عضوی اقدامات مؤثری را در جهت تجدید نظر، اصلاح، لغو و نسخ سیاست‌های دولتی، ملی و منطقه‌ای که بر پایه تبعیض نژادی است، بعمل آورد.

د – هر دولت عضو باید با تمام ابزارهای مناسب مانند وضع قوانین، تبعیض نژادی را که به وسیله افراد، سازمان‌ها و گروه‌ها اعمال می شود ممنوع گرداند تا ‌به این وضع خاتمه داده شود.

ه – هر دولت عضوی متعهد می‌گردد که سازمان‌های جمعی و چند نژادی و حرکتهائی که باعث از بین رفتن موانع نژادی بین انسان‌ها می‌شوند را تشویق نماید و در مقابل هر عملی را که به تقویت تقسیمات نژادی کمک می‌کند، خنثی نماید.