۳-۷-۲٫ محدودیتهای فعالیت فنبازارها در ایران
در این بخش بر مبنای مطالعات انجام‌شده توسط صمدی و همکاران (۱۳۸۵)، به بیان برخی محدودیتهای موجود در راه فعالیت فنبازارها در ایران پرداخته می‌شود.
۱-۳-۷-۲٫ محدودیتهای فرهنگی
از بنیادیترین مشکلات ایجاد یک فن‌بازار، مسئله فرهنگ استفاده از خدمات آن در میان مخاطبان است. برخی از عواملی که سبب ایجاد و یا تشدید محدودیتهای فرهنگی میشوند، به شرح زیر میباشند:
میزان رقابت در کشور ما بسیار پایین است و کارخانهها خطر عقب ماندن در صنعت را حس نمیکنند.
صنایع به علت نبود جو رقابتی در صنعت، اغلب به آنچه دارند اکتفا میکنند و درنتیجه فناوری‌های موجود تبدیل به فناوری‌های راهبردی یا حیاتی آنان می‌شود و در این شرایط موضوعی با عنوان انتقال فناوری موضوعیت پیدا نمیکند.
مراکز پژوهشی ما چندان پیگیر کاربردی کردن نتایج تحقیقات خود نیستند.
۲-۳-۷-۲٫ محدودیتهای اقتصادی
ساختار اقتصاد سنتی و متکی بر منابع طبیعی؛
عدم توانایی مالی مراکز تولیدی؛ فعالیت‌های پژوهشی نیازمند صرف هزینه و زمان زیادی هستند. همچنین موفقیت این پژوهشها قطعی نیست و این مخاطره، خود مستلزم توانایی مالی و مدیریتی بالایی است.
گران بودن قیمت کالاهای فناورانه و نوین به علت بالا بودن هزینه های تولید و عدم توانایی خرید؛
پایین بودن نسبت سرمایه‌گذاری به تولید و اتکاء به بازارهای داخلی؛
اقتصاد درونگرا، ساختار انعطافناپذیر بازارها، بیتوجهی و بهره نبردن از بسیاری از مزیتهای موجود؛
هزینه های سنگین کارهای نو و زیربنایی؛ از جمله راهاندازی فن‌بازار نیازمند پشتوانۀ مالی قوی است و باید از جانب مراکز دولتی حمایت شود.
۳-۳-۷-۲٫ محدودیتهای قانونی
عدم وجود قوانین مدون در مورد حقوق مالکیت معنوی، ثبت اختراع و قوانینی از این دست که برای حمایت از مبادلات فناورانه حیاتی است؛
( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )
ساختار حقوقی کشور به‌شدت قدیمی است و برای پشتیبانی انجام مبادلات فناوری به‌هیچ‌وجه آمادگی ندارد.
۴-۳-۷-۲٫ محدودیتهای نیروی انسانی
مقولۀ مدیریت فناوری به‌تازگی در کشور مطرح‌شده و نمیتوان انتظار داشت که در زمینۀ مدیریت مبادلات فناورانه، متخصصین زبده و ورزیده در اختیار داشته باشیم.
۵-۳-۷-۲٫ محدودیتهای دولتی و سیاستگذاری
عدم نظارت دقیق و مستمر بر مراکز تولیدی؛
عدم حمایتهای مالی سازمان‌های دولتی از صنایع؛
عدم توجه به تبلیغات و فرهنگ‌سازی و به وجود آوردن فضای رقابتی در صنعت؛
تخصیص بودجه و یارانه به سازمان‌های غیر راهبردی.
۴-۷-۲٫ پژوهش‌های انجام‌شده
در این قسمت سه نمونه پژوهش میدانی که در کشور، در حوزه فن‌بازار صورت گرفته است، معرفی می‌شود.
۱-۴-۷-۲٫ مطالعه حسینی و سهرابی
حسینی و سهرابی در مقاله‌ای با عنوان طراحی مدل پیشنهادی فن‌بازار در سطح ملی در ایران با بررسی مبانی نظری فن‌بازار به ارائه مدلی برای فن‌بازار ملی پرداخته‌اند. در قسمتی از این تحقیق به بررسی پیش‌نیازهای ایجاد فن‌بازار پرداخته شده است که نظر خبرگان تحقیق در جدول ۱۲-۲ ارائه شده است:
جدول ۱۳-۲: پیش‌نیازهای ایجاد فن‌بازار
همچنین حوزه‌‌‌های مختلف فناوری از حیث اولویت برای برپایی فن‌بازار رتبه‌بندی شده‌اند:
جدول ۱۴-۲: اولویت‌‌‌های ایجاد فن‌بازار
در نهایت مدل پیشنهادی آن‌ها مؤلفه‌های ساختاری فن‌بازار را معرفی می‌کند که به شرح برخی از آن‌ها می‌پردازیم.
مأموریت و اهداف:
الف. مأموریت: مرجع و مرکز مبادلات و انتقال فناوری در سطح کشور.
ب. اهداف:
تهیه بانک‌های اطلاعاتی از صاحبان و منابع فناوری و ارائۀ آن‌ها به افراد متقاضی و بانک‌های اطلاعاتی مشابه مانند خدمات، نخبگان و شرکت‌های ارائه‌دهنده و خدمات صندوقهای حمایت از ایده‌ها و فناوریها و … مانند سرمایه‌گذاری ریسک‌پذیر؛
برقراری ارتباط مبتنی بر کار کارشناسی بین عرضه‌کننده، متقاضی فناوری و پیگیری عقد قرارداد مبادله فناوری بین دو طرف؛
ارائۀ خدمات پشتیبانی لازم برای تحقق مبادله و معامله فناوری مانند ارزیابی، قیمت‌گذاری، حمایت قانونی و حقوقی، مشاوره تأمین مالی و پیش‌بینی فناوری؛
کمک به شرکت‌های کوچک و متوسط جهت ارتقا و توسعه و همچنین فروش فناوری‌های آن‌ها؛
تسهیل در امر صادرات یا واردات فناوری با سرعت عمل و ارزیابی دقیق؛
فرهنگ‌سازی در جهت نظام‌مند کردن مبادلات فناوری و تلقی فناوری به‌عنوان کالای قابل تجارت؛
حفاظت از فناوری‌های ارائه‌شده و سعی در مشاوره ثبت پتنت.
بخش‌‌‌های مختلف فن‌بازار
الف. بخش اطلاعرسانی و بازاریابی. با توجه به تأیید وجود مشکلاتی چون نبود بانک اطلاعاتی دارندگان و متقاضیان فناوری در کشور و عدم اطلاعرسانی قوی در رابطه با آن، همچنین ضرورت وجود نمایشگاه‌های دائمی و موقت بازاریابی، اطلاعرسانی و بانک‌های اطلاعاتی در فن‌بازار، ایجاد بخشی به نام بخش اطلاعرسانی جهت وظایف زیر در فن‌بازار ضروری می کند.
جمعآوری اطلاعات دارندگان و صاحبان فناوری، سرمایه‌گذاران و متقاضیان فناوری؛
ارزیابی اولیه آن‌ها؛
اطلاعرسانی اطلاعات از طرق مختلف مانند سایت اینترنتی، مجله‌های ادواری،
نمایشگاه‌ها، سمینارها و … ،CD
در این بخش، فعالیت‌های مجازی و بخش اطلاعات فن‌بازار فعال خواهد بود.
ب. بخش مشاوره حقوقی، با توجه به اهمیت بیش از حد بسترهای حقوقی مناسب برای مبادلات و قراردادهای فناوری، مشاوره حقوقی در زمینۀ ثبت پتنت، عرضه یا تقاضا و عقد قرارداد، در هر سطحی از طرف فن‌بازار ضروری می کند. البته می‌توان این خدمات را به بخش خصوصی واگذار کرد، ولی نظارت جدی بخش مدیریت فن‌بازار برای جلب اعتماد مراجعان لازم است.
ج. بخش ارزیابی فناوری: در این بخش، فن‌بازار با بهره گرفتن از انجمن‌‌‌های تخصصی و افراد خبره در هر حیطه فناوری و با تأیید مراکز استاندارد و صدور مجوز در کشور و جهان، اقدام به ارزیابی فناوری‌های ارائه‌شده به فن‌بازار و قیمت‌گذاری آن‌ها می‌پردازد.
د. بخش مشاوره تأمین مالی: فن‌بازار با ارتباط نزدیک وزارتخانه‌ها، صندوقهای حمایت از فناوریها و سرمایه‌گذاران ریسک‌پذیر باید به افراد نیازمند سرمایه، مشاوره تأمین مالی داده و آن‌ها را در این راه، یاری نماید.
