شرح ابیات:
همیدون: هم آن زمان، ریشه پهلوی ایدون Eton و اوستایی آن Aetarvant است به معنی این چنین، اینگونه
مفاد شعر این است که دو خصم اگر هر دو عاقل باشند یا یکی جاهل و سرکش و دیگری عاقل رزمجو، خصومت شدت نمی‌یابد و دو خردمند همیشه دوستی دیرین را ولو با بستگی مویی در میان خود نگه می‌دارند. امّا اگر دو طرف جاهل باشند رابطه فی مابین را اگر چه به محکمی زنجیر بود قطع می‌کنند.
مضمون جواب حکیمانه‌ای را که به زشتخوی دشنام گو داده شده است به “سخینوس” حکیم نسبت می‌دهند.(خزائلی، ۱۳۶۶: ۴۹۷)
۴-۲-۲۳- سوری سجده، آیه‌ی ۱۱
قُلْ یَتَوَفَّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ الَّذِی وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلى‏ رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ
(بگو (یا محمّد به مکلّفین) تمام شما را (یکى پس از دیگرى) فرشته مرگى که موکّل شماست (یعنى کار جان گرفتن از شما به او واگذار شده است) قبض روح مى‏کند و جان شما را مى‏ستاند پس از آن شما بسوى پروردگارتان (یعنى بطرف جزاى پروردگارتان از ثواب و عقاب) برمى‏گردید)
نکته ها:
دنیا در برابر ملک الموت مانند جامى است که هر چه بخواهد بدون رنج از آن برگیرد و گام او ما بین مشرق و مغرب است.
پیام ها:

1. 1. عزرائیل می‌گوید : مرا در پیش شما برگشتها و برگشتهاست (پیاپی خواهم آمد) تا یکی از شما را باقی نگذرام.

۲.خداوند مرگ را آفریده و سوای او کسی را قدرت میراندن نیست و عجب از آدمى که با وجود چنین حریفى لاف آسایش می‌زند (میرزا خسروانى، ۱۳۹۰،ج‏۶: ۴۹۴).
شواهد شعری سعدی مربوط به قسمت پیام ها:

بیـا‌ای که عمرت به هفتاد رفت
هـمه برگِ بودن همی سـاختی
قیـامـت که بـازار میـنو نهـند

مگر خفته بودى که بر بـاد رفت‏؟
بـه تـدبیـرِ رفــتن نپـرداخـتـی
منـازل به اعـمـالِ نیـکو دهــند.
(سعدی، ۱۳۸۳: ۲۳۹)

شرح ابیات :
برگ: برگِ بودن یعنی اسباب زیستن در دنیا
برگ: ساز، نوا، اسباب، وسایل زندگی، دستگاه، بی برگی یعنی تهیدستی
قیامت که : روز قیامت که بهشت (مینو) را عرضه می‌کنند (یوسفی،۱۳۶۹: ۴۰۳).
خداوند در مدت زندگی به انسان فرصت داده که زاد و توشه را برای عالم آخرت آماده سازد و اگر زاد و توشه را همراه نبرد دست خالی وارد قیامت می‌شود و از بهشت بهره‌ای ندارد.

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۴-۲-۲۴- سوره‌ی فاطر، آیه‌ی ۲۲
وَ ما یَسْتَوِی الْأَحْیاءُ وَ لا الْأَمْواتُ إِنَّ اللَّهَ یُسْمِعُ مَنْ یَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِی الْقُبُورِ.
(و زندگان و مردگان نیز یکسان نمی‌باشند. بی گمان خدا می‌شنواند هر که را خواهد و تو
‌ای محمد نمی‌شنوی سخن کسانی را که در گورند)
نکته ها:
هم چنانکه اشیاء متمائل و هم شکل نیستند پرستش خدا مشابه پرستش غیر خدا نخواهد بود.
پیام ها :

1. 1. مومن و کافر ،حقّ و باطل، عالم و جاهل هم متساوی و در یک حکم قرار نخواهند گرفت.

1. 1. خداوند هر کس را بخواهد و به او لطف فرماید او را موفّق به نفع شنواندن می کند و تو‌ای محمد قادر نیستی که کفار دل مرده را از شنوانیدن خود منتفع گردانی.(میرزا خسروانى،۱۳۹۰، ج‏۷: ۱۰۹ )

شواهد شعری سعدی، مربوط به قسمت پیام ها :

نه مردم همین استخوانند و پوسـت‏
نه سلطان خریدار هر بنده‌ای است‏
اگـر ژالـه هـر قطره‌ای دُر شــدی