• • پژوهشی را ماندنی، حسینی و رستمی در سال ۱۳۹۱ با عنوان مقایسه کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در جانبازان بستری و سرپایی مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه انجام دادند و ‌به این نتیجه رسیدند که اختلال استرس پس ار سانحه می‌تواند کیفیت زندگی جانبازان را به خصوص در حیطه های ایفای نقش جسمی و هیجانی و عملکرد اجتماعی تحت تاثیر قرار می‌دهد و بین جانبازان بستری و سرپایی به لحاظ نمرات کیفیت زندگی اختلاف معناداری وجود ندارد اما مدت بستری تاثیر معناداری بر کیفیت زندگی جانبازان بستری دارد.

  

• • مطالعه ای را محقق، ممتازی ،موسوی نسب، عرب ، الهام و امین صبوری در سال ۱۳۹۲ با عنوان بررسی علائم اختلال استرس پس از سانحه در جانبازان شیمیایی در مقایسه با جانبازان مذکر غیرشیمیایی انجام دادند و ‌به این نتیجه رسیدند که هرچند در این مطالعه شیوع علائم اختلال پس از سانجه در افراد بین دو گروه جانبازان شیمیایی و غیرشیمیایی تفاوت آشکاری ندارد اما به نظر می‌رسد که سلامت روانی در افراد جانباز که در معرض عوامل شیمیایی قرار داشته اند به دلیل آثار مضر طولانی مدت تحت تاثیر قرار گرفته اند.

• • پژوهشی را رادفر، جزایری،حقانی،حبیبی و انوری در سال ۱۳۹۰با عنوان بررسی مقایسه ای وضعیت حافظه در بین جانبازان مبتلا به اختلال استرس بعد از حادثه توام با افسردگی و بیماران افسرده غیر جانباز انجام دادند و ‌به این نتیجه رسیدند که هر چه سن بالاتر از ۴۵ سال، سطح تحصیلات پایی ن تر از دیپلم،افسردگی شدیدتر و مدت زمان حضور در جبهه بیش تر باشد تاثیر آن بر اختلالات حافظه نیز بیش تر است همچنین ی افت ههای حاصل از این تحقیق نشان داد گرچه هر دو اختلال استرس بعد از حادثه و افسردگی بر حافظه مؤثر هستند، وضعیت حافظه در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه توام با افسردگی و بیماران افسرده مزمن تفاوتی ندارد.

• مطالعه ای را احمدزاده، احمدی،نورانی پور و اخوی در سال ۱۳۹۱ با عنوان اثر بخشی روش ایمن سازی در مقابل استرس بر کاهش نشانگانPTSD در جانبازان انجام دادند و نتایج پژوهش نشان داد که مداخله با روش ایمن سازی در مقابل استرس در مقایسه با گروه کنترل موجب کاهش نشانگان عمومی اختلال استرس پس از سانحه و کاهش علائم اجتناب و برانگیختگی در جانبازان شد. ولی این روش بر روی علائم تجربه مجدد در جانبازان مؤثر نبود.

۲-۵-۲پیشینه تحقیقات خارج از کشور :

• • مطالعه ای را بومباردیر^۱ ، آمیکو ^۲و جردن^۳ (۱۹۹۰) با عنوان رابطه ارزیابی وسازگاری مقابله ای با بیماری مزمن مورد بررسی قرار دادند.نتایج نشان داد که مقابله هیجان مدار به صورت مستقیم با سازگاری ضعیف روانی و افسردگی پس از کنترل رتبه دهی شدت علائم توسط پزشک رابطه مثبت دارد. ارزیابی بیماری های مزمن پاسخ های مقابله ای هیجان مدار بیشتر و سازگاری ضعیف تر نسبت به بیماری را پیش‌بینی می‌کند و استفاده از استراتژی های مقابله ای مسئله محور به طور کلی به سازگاری بیماری نامربوط بوده است.

• پژوهشی را افلاکسیر^۴ در سال ۲۰۱۰ با عنوان نقش حمایت اجتماعی و راهکارهای مقابله ای بر سلامت روان گروهی از جانبازان ناتوان انجام داد و ‌به این نتیجه رسید که حمایت اجتماعی ، نقش مهمی در سلامت روان جانبازان ناتوان جسمی و نوع پیشرفته آن دارد.همچنین ناتوانی جسمی سلامت روان جانبازان را پیش‌بینی می‌کند اما نوع پیشرفته آن نقش مهمی در سلامت روان جانبازان ندارد.یافته ها نشان داد جانبازانی که از روش های مقابله ای استفاده می‌کنند وضعیت سلامت روانی بهتری دارند.

پژوهشی را ویلکاس^۱ (۱۹۸۱)با عنوان حمایت اجتماعی،استرس زندگی و سازگاری روان شناختی انجام داد . نمونه این مطالعه را ۳۲۰ نفر تشکیل دادند و محقق ‌به این نتیجه رسید که حمایت اجتماعی نقش میانجی برای دو معیار اندازه گیری وقایع زندگی و پریشانی روانشناختی در رابطه وقایع زندگی و پریشانی روانی دارد

• • مطالعه ای توسط بلگر^۲ و آمارل^۳ (۲۰۰۷) با عنوان اثرات حمایت اجتماعی قابل دید بر سازگاری با استرس انجام شد.تعداد شرکت ‌کنندگان در این پژوهش۲۵۷ نفر بود. نتایج نشان داد که حمایت هنگامی مؤثر بود که از برقراری ارتباط حس عدم کارایی به دریافت کنندگان اجتناب شود.

• پژوهشی را هالاماندریس^۴ و پاور^۵ (۱۹۹۹) با عنوان تفاوت های فردی،حمایت اجتماعی و مقابله با استرس امتحان: مطالعه سازگاری روانی اجتماعی و تحصیلی دانش آموزان مورد

بررسی قرار داده‌اند. نتایج نشان داد که متغیرهای شخصیت به طور قابل توجهی با حمایت

اجتماعی و تنظیم روانی به زندگی دانشگاهی در ارتباط است. با این حال، هیچ یک از متغیر های شخصیت، معیارهای حمایت اجتماعی و یا دیگر شاخص های سازگاری روانی رابطه ای با عملکرد تحصیلی نداشتند.همچنین مقابله هیجان مدار به صورت مثبتی با با روان رنجوری ارتباط داشت و روش های مقابله ای مسئله مدار به صورت مثبت با انگیزه موفقیت رابطه داشت. ارتباطات متعدد بین شخصیت و روش های مختلف مقابله با استرس امتحانات در تحقیق گزارش شد. در نهایت، شخصیت و حمایت اجتماعی به طور قابل توجهی به پیش‌بینی سازگاری روانی به زندگی دانشگاهی کمک کرده‌اند.

• پژوهشی را میرو و برانکا کلاریس^۶،فرانسیسکویچ^۷،کرسی^۸،گرکویچ^۹،لیسیکا^۱۰، استناوویچ^۱۱ در ^[۳۵]

سال ۲۰۰۸ ، با عنوان حمایت اجتماعی و اختلالات پس از سانحه در زنان آسیب دیده در جنگ بوسنی و هرزگوین انجام دادند و ‌به این نتیجه رسیدند که منابع حمایت اجتماعی که زنان آسیب از خانواده، دوستان و همکاران به خود دریافت می‌کردند، اهمیت شان را به

عنوان یک فرد مفید تغییر می‌داد.این منابع عوامل پیش‌بینی کننده قوی در توسعه اختلالات استرس پس از سانحه است.

• • مطالعه ای را لافای^۱، کاولا^۲ ، درچر^۳ و روزن^۴ در سال ۲۰۰۸ با عنوان رابطه بین علائم اختلال پس از سانحه ، حمایت اجتماعی و منابع حمایتی در جانبازان دارای اختلال پس از سانحه شدید را در دو زمان (فاصله زمانی ۶ ماهه) انجام دادند و ‌به این نتیجه رسیدند که در زمان اول ، فرسایش بیشتری در حمایت ادارک شده از دوستان در علائم اختلال استرس پس از سانحه پیش‌بینی شد. بر خلاف انتظار، سطح اولیه حمایت درک شده و عوامل استرس زا در این دوره از عارضه مزمن اختلال استرس پس از سانحه پیش‌بینی نشد.

• پژوهشی را الکلیت^۵، اوسترگارد کجر^۶،لاسگارد^۷ و پالیک^۸ در سال ۲۰۱۲ با عنوان حمایت اجتماعی، مقابله با استرس و علائم استرس پس از سانحه در پناهندگان جوان انجام دادند و .مشخص شد که ۴۳-۳۵ درصد از جوانان در محدوده بالینی برای تشخیص اختلالات پس از سانحه قرار داشتند.جنسیت زن، راهبردهای مقابله ای اجتنابی و مسئله مدار عوامل پیش‌بینی کننده اختلال پس از سانحه است.با این حال اثرات محافظتی حمایت اجتماعی برای این گروه مشاهده نشد. ^[۳۶]

^[۳۷]

فصل سوم

روش پژوهش