۴- بررسی رابطه بین نوآوری دانشگاهی وگرایش دانشجویان دانشگاه شیراز به یادگیری مادام العمر با واسطه گری مهارت اعضای هیئت علمی در فرایند یاددهی – یادگیری
-
- بررسی توان نوآوری دانشگاهی در پیش‌بینی مستقیم گرایش دانشجویان به یادگیری مادام العمر
-
- بررسی توان نوآوری دانشگاهی در پیش‌بینی مستقیم مهارت اعضای هیئت علمی در فرایند یاددهی – یادگیری
- بررسی توان نوآوری دانشگاهی در پیش‌بینی غیر مستقیم گرایش دانشجویان به یادگیری مادام العمر با واسطه گری مهارت اعضای هیئت علمی در فرایند یاددهی – یادگیری
۱-۵ – سوالات تحقیق :
-
- بعد غالب نوآوری دانشگاهی در دانشگاه شیراز کدام است ؟
-
- مهارت غالب اعضای هیئت علمی در فرایند یاددهی – یادگیری کدام است ؟
-
- گرایش دانشجویان به یادگیری مادام العمر به چه میزان است ؟
-
- آیا رابطه معناداری بین نوآوری دانشگاهی ، مهارت اعضای هیئت علمی در فرایند یاددهی – یادگیری و گرایش دانشجویان به یادگیری مادام العمر وجود دارد ؟
-
- آیا نوآوری دانشگاهی به طور مستقیم پیش‌بینی کننده معنادار نگرش دانشجویان به یادگیری مادام العمر می‌باشد ؟
-
- آیا نوآوری دانشگاهی به طور مستقیم پیش‌بینی کننده معنادار مهارت اعضای هیئت علمی در فرایند یاددهی – یادگیری می‌باشد ؟
- آیا نوآوری دانشگاهی به طور غیر مستقیم و با واسطه گری مهارت اعضای هیئت علمی در فرایند یاددهی – یادگیری پیش‌بینی کننده معنادار نگرش دانشجویان به یادگیری مادام العمر می‌باشد ؟
۱-۶- تعاریف مفهومی
۱-۶-۱ – نوآوری دانشگاهی
نوآوری دانشگاهی عبارت از پیدایش شیوه های نو در حل مسائل گوناگون سازمانی به وسیله گروهی از کارکنان در رشته های گوناگون است( طالب بیدختی، ۱۳۸۳). به تعبیردراکر[۵۵] (۱۹۹۹) از دیدگاه مدیریتی نوآوری دانشگاهی به معنای تغییری است که بعد تازهای از عملکرد را خلق می کند، ولیکن از دیدگاه سازمانی نوآوری به معنای بهره برداری از ایده جدید است. در واقع به فرایند خلق، توسعه و اجرای یک ایده جدید یا رفتار تازه، نوآوری دانشگاهی گفته می شود. باید دانست که نوآوری دانشگاهی میتواند به عنوان تغییر سازمانی برای پاسخ به محیط خارجی یا نفوذ بر آن در نظر گرفته شود. کنز(۲۰۰۲) در تعریف خود از نوآوری دانشگاهی بر فرایند آن تأکید کرده و نوآوری دانشگاهی را فرایند گردآوری هرنوع ایده جدید و مفید برای حل مسئله میخواند و معتقد است که نوآوری شامل شکل گرفتن ایده، پذیرش و اجرای ایدههای جدید در فرایند، محصولات و خدمات است . ژنگ (۲۰۰۸) نوآوری دانشگاهی را به معنای واگذاری الگوهای قدیمی و مهمترین توانایی برای رشد و گسترش سازمان به شمار آورده است. به زغم وی امروزه به طور فزایندهای از نوآوری به عنوان یکی از عوامل اصلی حفظ مزیت رقابتی و موفقیت بلندمدت سازمان در بازارهای رقابتی یاد می شود . نوآوری دانشگاهی عبارت از پیدایش شیوه های نو در حل مسائل گوناگون سازمانی به وسیله گروهی از کارکنان در رشته های گوناگون است (کشاورز ، ۱۳۹۲)
۱-۶-۱-۱- بعد آموزشی
بعد آموزشی نوآوری دانشگاهی ارائه انواع جدیدی از رشته ها، مواد آموزشی و طراحی برنامه درسی رشته های مختلف می‌باشد. ( فورست بو و همکاران، ۲۰۰۷).
۱-۶-۱-۲- بعد پژوهشی
بعد پژوهشی نوآوری دانشگاهی فراهم آوردن زمینه پژوهش در دانشگاه و مؤسسات تحقیقات علمی و همکاری با سایر دانشگاهها می‌باشد. ( فورست بو و همکاران، ۲۰۰۷).
۱-۶-۱-۳- بعد سازمانی
بعد سازمانی نوآوری دانشگاهی در برگیرنده راههای جدید در جهت افزایش انگیزه کارکنان به کار و اساتید به تدریس و امکان دسترسی به پیشرفت تدریجی و مداوم می‌باشد( فورست بو و همکاران، ۲۰۰۷).
۱-۶-۲ -مهارت اعضای هیئت علمی در کاربرد چرخه یادگیری هفت گانه
منظور میزان توانایی اعضای هیئت علمی در اجرا و پیاده سازی روش آموزشی فعال چرخه یادگیری هفت گانه است که این روش خود شامل هفت مرحله مجزا به صورت زیر می‌باشد: (دارابی، ۱۳۹۲)
۱-۶-۲-۱- مرحله استنباط
با توجه به نقش و اهمیت دانش و تجارب پیشین در یادگیری موضوعات و مهارت‌های جدید، هدف این مرحله، پی بردن به دانش پیشین دانشجویان در مورد موضوع جدید می‌باشد، زیرا با این کار امکان یادگیری بیشتر و بهتر دانشجو فراهم می‌شود و از اتلاف وقت به منظور تأکید بر مطالب و مفاهیم تکراری اجتناب می‌شود. (ایزن کرفت، ۲۰۰۳).
۱-۶-۲-۲- مرحله مشارکت
از آن جائی که مشارکت فعال دانشجو در کلاس، امر یادگیری را محقق می‌سازد، در این مرحله، استاد تلاش می‌کند بسته به ماهیت موضوع مورد نظر با شیوه های مختلف، توجه دانشجویان را به درس جلب نماید تا از این طریق یادگیری آن ها را بهبود بخشد. (ایزن کرفت، ۲۰۰۳).
۱-۶-۲-۳- مرحله اکتشاف
هدف این مرحله این است که دانشجویان با راهنمایی و هدایت استاد و با بهره گرفتن از زمان و امکاناتی که در اختیار آن ها قرار داده می‌شود، در انجام آزمایش‌ها و فعالیت‌های مختلف، شرکت نموده و خود به اکتشافاتی در مورد موضوع جدید دست یابند. (ایزن کرفت، ۲۰۰۳).
۱-۶-۲-۴- مرحله توضیح
هدف این مرحله این است که بعد از این‌که دانشجویان در مرحله اکتشاف به اطلاعات و یافته های جدیدی در رابطه با درس دست یافتند، در این مرحله طلاعات و ادراکات خود از مبحث جدید را سازمان‌دهی کرده و به زبان علمی و با بهره گرفتن از واژه های علمی برای کل کلاس، بیان نمایند. (ایزن کرفت، ۲۰۰۳).
۱-۶-۲-۵- مرحله بسط یادگیری
برای این که اطلاعات و یادگیریهای دانشجویان فقط به کلاس و مبحث مورد نظر محدود نشود، در این مرحله استاد با ارائه مسائل و تکالیفی گسترده‌تر، دانشجویان را تشویق می‌کند تا اطلاعات خود را بسط داده و با درک ارتباط آن با زمینه‌ها و مسائل دیگر، بتوانند از این یادگیری‌ها در حیطه‌های دیگر نیز استفاده کنند. (ایزن کرفت، ۲۰۰۳).
۱-۶-۲-۶- مرحله ارزیابی
به منظور تعیین میزان ادراک و یادگیری دانشجویان از مبحث مورد نظر و نیز رفع نقایص و کاستی‌ها، استاد بنا به ماهیت موضوع، با بهره گرفتن از ارزیابی‌های کتبی، شفاهی، کاربردی یا آزمایشگاهی ادراک دانشجویان خود را مورد آزمون قرار می‌دهد. (ایزن کرفت، ۲۰۰۳).
۱-۶-۲-۷- مرحله توسعه یادگیری
هدف این مرحله این است که دانشجویان ارتباط مفاهیم آموخته شده با مسائل، مشکلات، زمینه‌ها و حیطه‌های مختلف زندگی واقعی را دریابند و بتوانند به بهترین نحو از این اطلاعات برای حل مسائل زندگی واقعی استفاده کنند. (ایزن کرفت، ۲۰۰۳).
۱-۶-۳-یادگیری مادام العمر
یادگیری مادام العمر به روز رسانی مستمر و مداوم دانش و مهارت برای گسترش درک چهارچوبی از جهان به منظور رقابت در اقتصاد جهانی مبتنی بر دانش است (هانگ، ۲۰۰۷) در این مطالعه مفهوم یادگیری مادام العمر ویژگی‌هایی چون: خود مدیریتی (مریام و کافرلا، ۱۹۹۹)، خود تنظیمی (زیمرمن و همکاران[۵۶]، ۱۹۹۶)، یادگیری چگونه آموختن (یونسکو و کمیسیون بین‌المللی آموزش قرن بیست و یک، ۲۰۱۱)، ابتکار و نوآوری (فارست-باو و بوئر، ۲۰۰۷)، قابلیت تصمیم‌گیری (ریزن، ۲۰۰۰؛ دفت، ۲۰۰۵)، قابلیت جمع آوری اطلاعات (کمیته ریاست جمهوری انجمن کتابخانه‌ای آمریکا، ۱۹۸۹) و خود کنترلی (بومیستر و همکاران، ۲۰۰۷) را دارا می‌باشد.
