راه روستایی (شوسه)

۲۷۸۶۷

–

۲۳۵۵

–

۸٫۵

(منبع: اداره کل راه و شهرسازی استان گیلان)
نرخ تراکم راه (راه آسفالته) به ازای هر ۱۰۰۰ کیلومتر مربع وسعت :
ایران: ۵۲ کیلومتر گیلان : ۱۳۶ کیلومتر
بر حسب وسعت
این شاخص نحوه توزیع شبکه راه ها و توسعه یافتگی شبکه حمل و نقل جاده ای را بر اساس وسعت نشان می دهد. بدیهی است هرچه میزان این شاخص بیشتر باشد، نشان‌دهنده‌ی توسعه زیرساخت حمل ونقل جاده‌ای است.
همانگونه که در نمودار ‏۴‑۱ نشان داده شده است، استان گیلان با دارا بودن ۱۳۶ کیلومتر راه به ازای هر ۱۰۰کیلومتر مربع با اختلافی محسوس رتبه‌ی اول کشور در کیفیت راه به وسعت را به خود اختصاص داده است. اگر صرف این موضوع نشان‌دهنده‌ی شرایط مطلوب باشد، می‌توان گفت گیلان بهترین و توسعه یافته‌ترین راه‌های کشور را داراست که البته این طور نیست. چرا که گیلان از نظر وسعت بیست و هشتمین استان کشور محسوب شده و به طبع بر اساس شاخص مذکور هر قدر که میزان وسعت کمتر باشد، میزان دسترسی به راه‌ها در این مناطق بزرگتر نشان داده می‌شود. در مطالب آتی شیوه‌های سنجش دیگری نیز مطرح خواهد شد که این موضوع را تأیید می کند.
نمودار ‏۴‑۱: نسبت طول راه‌ها (اصلی و فرعی) به وسعت استان‌های کشور (یافته‌های محقق: ۱۳۹۳)
در نمودار ‏۴‑۲ میزان راه‌های شهرستان‌های استان گیلان نسبت به وسعت نشان داده شده است. بر این اساس شهرستان صومعه‌سرا با ۲۹٫۳ کیلومتر راه به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر مربع وسعت بهترین شرایط و شهرستان ماسال با ۳٫۴۵ کیلومتر راه به ازای ۱۰۰ کیلومتر مربع وسعت نازل‌ترین کیفیت راه به وسعت را در استان گیلان به خود اختصاص داده‌اند. همانگونه که در قسمت قبل توضیح داده شد، شاخص راه به وسعت نسبت مستقیم به مساحت منطقه‌ی مورد ارزیابی دارد؛ یعنی شهرستان‌های بزرگتر تقریباً از راه های کمتر و شهرستان‌های کوچکتر از راه‌های بیشتر برخوردارند.
نمودار ‏۴‑۲: نسبت طول راه‌های استان گیلان به وسعت (یافته‌های محقق: ۱۳۹۳)
بر حسب جمعیت
این شاخص نسبت کیفیت دسترسی به شبکه جاده ای را نشان می دهد. بدیهی است هرچه میزان این شاخص برای شهرستان بیشتر باشد، نشانه دسترسی بهتر به حمل ونقل جاده ای محسوب می شود. بر اساس نمودار ‏۴‑۳ استان گیلان یکی از ضعیف‌ترین شبکه‌های ارتباطی را به خود اختصاص داده است. به نحوی که به ازای هر ۱۰۰هزار نفر جمعیت تنها ۷۷ کیلومتر راه احداث شده است. این در حالی است که میانگین راه های کشور به ازای هر ۱۰۰هزار نفر، ۱۶۵ کیلومتر می‌باشد. محاسبه‌ی این آمار فقط با جمعیت ساکن و بومی استان یعنی ۲٫۵ میلیون نفر سنجیده شده است. حال اگر جمعیت شناور و تعداد مسافران پرحجم استان را در این آمار دخیل کنیم، کیفیت راه‌های استان با شاخص جمعیتی بسیار نازل‌تر از عدد به دست آمده خواهد شد.
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

نمودار ‏۴‑۳: نسبت راه‌ها (اصلی و فرعی) به جمعیت استان‌های کشور (یافته‌های محقق: ۱۳۹۳)
در بررسی شرایط راه‌های شهرستان‌های استان گیلان بر اساس نرخ جمعیت در نمودار ‏۴‑۴ مشاهده می‌گردد شهرستان رشت به عنوان پرجمعیت‌ترین شهرستان استان با اختصاص ۳٫۷ کیلومتر به ازای هر ۱۰ هزار جمعیت نازل ترین کیفیت راه نسبت به جمعیت را دارا می‌باشد و در سوی مقابل رودبار از نظر کیفیت دسترسی جمعیت ساکن این شهرستان به راه های ارتباطی با اختصاص ۲۵٫۷ کیلومتر راه به ازای ۱۰ هزار نفر شرایط بسیار مطلوبی را داراست.
نمودار ‏۴‑۴: نسبت طول راه‌های شهرستان‌های استان گیلان به جمعیت (یافته‌های محقق: ۱۳۹۳)
بر حسب تعداد شهرها و روستاها
استان گیلان به دلیل دارا بودن شرایط طبیعی مناسب و آب و هوای مناسب از تراکم جمعیتی بسیار بالا برخوردار می‌باشد و به طبع رونق کشاورزی منجر به گسترش و تعدد روستاها در این استان را فراهم نموده به نحوی که بر اساس سرشماری سال ۹۰ یک میلیون از جمعیت ۲٫۵ میلیون نفری این استان یعنی قریب ۴۰ درصد جمعیت گیلان در روستاها سکونت دارند.
جدول ‏۴‑۲: مقایسه وضعیت تقسیمات سیاسی کشور با استان گیلان

کشور

گیلان

درصد استان به کشور

مساحت (کیلومتر مربع)

۱۶۴۸۱۹۵

۱۴۰۴۴

۰٫۸

تعداد شهرستان

۴۰۷

۱۶